.
.
.
.
.
TUTUUTT
Informacje o Achałach ! ^-^
(PS: Wiem jak bardzo je uwielbiasz Sabina😀Kocham cie💕)
HISTORIA I POCHODZENIE
Informacje na temat ich pochodzenia są sprzeczne i niejasne. Wiadomo jednak, że konie te wywodzą się od koni turkmeńskich. Podczas licznych wojen i grabieży, ich hodowla zaczynała się chylić ku upadkowi. Udało się ją odbudować dzięki arabskim klaczom (1336 r. – 1405 r.) Krew achał-tekińska płynie w żyłach wielu ras koni europejskich, dzięki ogierowi Turkmain Atti i jego 17 synom, kryjącym we wschodniopruskiej hodowli koni gorącokrwistych. Ogier Byerley Turk (prawdopodobnie rasy turkmeńskiej lub czystej krwi arabskiej) dał początek jednemu z podstawowych rodów hodowli pełnej krwi angielskiej.
BUDOWA I POKRÓJ
Rasa tych koni zwraca uwagę swoją suchą budową ciała i lekkimi chodami. Jego kończyny są długie i smukłe, z wysoko osadzonymi stawami. Długi jest również grzbiet, a zad szeroki i silny. Pierś jest głęboka i muskularna, lecz wąska. Długa i prosta szyja nadaje achał-tekinowi dumny wygląd. Głowa jest sucha i zgrabna, o prostym profilu. Uszy są długie i drobne; oczy duże i pełne wyrazu.
OPIS I UŻYTKOWNOŚĆ
Konie te słyną z wytrzymałości. Jest to rasa pustynna, więc przystosowała się zarówno do bardzo wysokich temperatur, jak i wyjątkowo niskich. Umie pokonywać bardzo długie dystanse bez odpoczynku czy pojenia. W 1935 r. odbył się bieg z Aszchabadu do Moskwy. Startowały tam konie achał-tekińskie oraz spokrewnione z nimi – jońskie. Trasa wynosiła 4128 km, z czego 960 km prowadziło przez pustynię. Wyścig trwał 84 dni. Tego rekordu nigdy nie udało się pobić. W 1960 roku, na igrzyskach achał-tekiński ogier Absent, zdobył złoty medal w ujeżdżeniu, dosiadał go Siergiej Fiłatow.
WZROST
klacze: 150-166 cm
ogiery: 154-168 cm
MAŚĆ
Zwykle gniada, kasztanowata, rzadziej siwa, kara lub bułana, z charakterystycznym dla tej rasy miedzianym połyskiem. Krótka, miękka sierść, cienka skóra oraz delikatna, jedwabista grzywa i ogon.
POŻYWIENIE
Tradycyjną paszą konia achałtekińskiego w jego ojczyźnie jest wysuszona lucerna, jęczmień, a także jaja i pieczone ciasto.
MIEJSCE HODOWLI
Hodowane w Turkmenistanie, nazywane "skrzydłami Turkmenów". Co roku w kwietniu mają się odbywać konkursy piękności tych koni.
CHARAKTER
Konie achał-tekińskie nie mają pogodnego usposobienia. Są krnąbrne i zazwyczaj dają się okiełznać jednej, zdecydowanej osobie.
CIEKAWOSTKI
*Pewne konie achał-tekińskie pokonały dystans 4300 km (z czego 360 km przez pustynię Karak-Kum) w 84 dni. Tego rekordu nigdy nie udało się pobić.
*Tradycyjną paszą dla koni achał-tekińskich w ich ojczyźnie jest wysuszona lucerna, jęczmień, jaja i pieczone ciasto.
*Turkmeni lubią jedynie konie o ciemnym umaszczeniu, a jasne uważają za mankament urody.
*Achałtekin ma dobre, elastyczne chody i świetnie galopuje.
A o to ich zdjęcie
~Karuś
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz